Bingo verhaal Hans en Grietje

Er waren eens een broer en een zusje. Zij woonden in een huis op nummer 56 en ze hielpen hun ouders iedere dag met zeker 20 klusjes. Ze hadden bijna geen geld en moesten wekelijks rond zien te komen van 19 geldstukken per week. Het was moeilijk, maar Grietje en Hans zeiden 67 keer per dag hoeveel ze van elkaar hielden. Daarom was de familie ook zo hecht. Ze hadden al 43 problemen gehad, maar ze konden alles overwinnen.

Op een dag besloten Hans en Grietje om het bos in te gaan. Ze wilden zeker 36 stuks brandhout verzamelen zodat ze er zeker 16 dagen warm bij konden zitten als de winter daar kwam. Omdat hun ouders al wat ouder zijn, deden de kinderen het graag voor ze. Ze waren zeker 31 keer sneller dan hun ouders. Binnen 8 uur waren ze vast wel klaar. .

Het was mooi in het bos. Ze zagen wel 73 vogels en ze probeerden te genieten van de 58 verschillende plantensoorten. Voor natuur was geen geld nodig. Na 5 minuten diep in het bos riep Hans opeens: “Kijk daar!”

Tussen de bomen zagen ze een huisje dat gemaakt was van snoep Grietje zag wel 46 lollies, 50 dropjes en 34 spekjes. De schoorsteen was gemaakt van 10 zure matten en 14 dropauto’s. Omdat Hans en Grietje allebei honger hadden begonnen ze meteen te eten. Grietje at 53 zuurtjes in 2 minuten tijd en Hans nam 42 happen van de muren van peperkoek.
“We moeten hier wat van mee naar huis nemen,” zei Grietje. “Dan kunnen we 17 dagen lang tenminste wat eten. Pap en mam zullen dolblij zijn en ons 71 keer bedanken.”
“Eerst nog 23 extra happen nemen,” zei Hans. Hij had 54 spikkels op zijn gezicht zeten.

Opeens hoorden ze een krakende stem. “Knibbel knabbel knuisje, wie knabbelt er aan mijn huisje?” De stem leek bij een vrouw te horen die minstens 53 jaar oud, maar het kon ook wel 9 jaar ouder zijn.
“Sorry we wisten niet dat hier iemand woonde,” zei Grietje en ze veegde 44 keer haar mond schoon.

“Nee, jullie zijn te laat.” De deur ging binnen 13 tellen open en een oude heks kwam naar buiten. Ze was minstens 22 keer ouder dan Grietje had gedacht. Binnen 6 tellen had ze de kinderen te pakken en stopten ze hen in een kooi. Ze hadden maar 18 millimeter bewegingsruimte.

“Jullie hebben net gegeten, nu is het aan mij de tijd. Binnen 75 uur heb ik een heerlijke maaltijd van kinderen,” kraste de heks. “En ik ga nu 71 uur voorbereidingen doen.”
Ze keek naar Hans. “Jij mag minstens 11 kilo aankomen, dan smaak je beter. Ik zal je voeren.”
Ze haalde Grietje uit de kooi. “Jij wordt mijn slaaf. Maak kippen voor me.” En dus braadde Grietje 74 kippen, maakte ze 66 pizza’s en behalve koken moest ze ook het huis schoonmaken.

Ieder uur vroeg de Heks aan Hans of hij zijn vinger door de kooi wilde steken. Ze kon niet goed zien en voelde aan zijn vinger of hij al dikker was geworden. Omdat Hans 25 kippenbotjes in zijn kooi lagen, pakte hij er daar telkens eentje van om te laten voelen.

“Waarom word je niet dikker?” vroeg de heks 35 keer.
“Ik weet het niet,” zei Hans.
Grietje veegde ondertussen de vloer. Ze had al 15 vuilniszakken vol rotzooi en ze wist dat ze iets moest bedenken om te ontsnappen. Anders zou ze zien hoe haar broer in 55 happen werd opgegeten. Het idee maakte haar misselijk. Ze had al 27 dingen bedacht maar er was nog steeds geen oplossing om hier weg te kunnen. Ze wilde terug naar haar ouders. Met een beetje geluk waren ze al aan het zoeken in een omgeving van 61 kilometer. Maar met een beetje pech duurde het nog 28 uur tot ze het hier gevonden hadden. Zo lang konden ze niet wachten.

Het was een enge gebeurtenis. Grietje durfde ’s nachts niet te slapen, want ze kreeg 33 nachtmerries en ze was bang dat Hans opgegeten werd wanneer ze wakker werd. Dan lagen er alleen maar 59 stukken bot van hem. Ze wilde haar broer beschermen, zoals ze altijd deed. Ze had hem al 40 keer gered van vervelende situaties. Zoals die keer dat hij vast zat met zijn jas aan een struik met 47 doorns. Het duurde wel 45 minuten maar ze hielp hem. Deze heks was 29 keer gevaarlijker. Nu konden ze dood gaan. Grietje wilde niet dat Hans werd opgegeten. Maar ze kon nog steeds geen idee bedenken om hem te redden.

3 uur later werd Grietje toch wakker. Ze was toch in slaap gevallen. En ze hoorde de heks praten. “Deze 7 kruiden passen bij je. Ik ga je 57 minuten in de oven stoppen zodat je lekker mals bent. Geen 69 minuten, want dan ben je taai”
Bah, wat een vreselijke heks.
“Ik wil nog eens je vinger voelen.”
Hans stak net zoals de laatste 65 keer een botje door de tralies.
“Nog niet dikker? Hoe kan dat!” riep de heks. Ze liep 48 rondjes in paniek rond. Daarna maakte ze een besluit. “Ik moet je gewoon eten,” zei ze. “Ik kan niet nog eens 4 uur wachten. Ik ga je nu klaarmaken.”
Ze riep Grietje. “Zet de oven aan,” zei ze. “Kruip in de oven en steek de vlam aan. Dat is in 22 tellen gepiept.”

Grietje deed wat ze moest doen. Ze kroop in de oven en hapte 62 seconden naar adem. Hier mocht Hans niet in verwarmd worden. Ze ging de oven weer uit. “Het lukt me niet,” zei ze. “Ik heb het wel 60 keer geprobeerd maar het vuur gaat niet branden.”
“Wat ben je een nutteloos kind!” riep de heks. 37 kopjes begonnen te rinkelen bij haar stem. “Ik doe het zelf wel. Ga jij de aardappelen maar in 70 stukjes snijden.”

De heks kroop de oven in. Grietje wachtte 38 tellen en deed daarna de oven met een harde klap dicht. Daarna verhoogde ze het gas in de oven, zodat er 49 vlammen kwamen. En nog eens 51 extra. De heks begon hard te gillen en het was zeker 26 kilometer verderop te horen. Grietje keek door het raampje en schudde 64 keer haar hoofd. Ze zou haar écht niet helpen.

In 63 tellen had Grietje de kooi van Hans geopend. Ze knuffelden elkaar 12 seconden en wisten toen dat ze snel naar huis moesten. Ze pakten vuilniszakken zodat ze 39 soorten voedsel en 32 soorten snoep mee konden nemen. Ze namen zoveel mee, dat ze maar 1 keer hoefden te lopen maar voorlopig wel voor 24 dagen genoeg te eten hadden. Ze gingen naar huis. Eindelijk, wat hadden ze daar naar uitgekeken!