Bingo verhaal zomer 90

Al 89 dagen hoopte Twan op de zon. Hij hield van de zomer, en de afgelopen 31 weken was er niets geweest dat op zon leek. Er was 29 centimeter sneeuw en het had 73 dagen achter elkaar gesneeuwd. Maar nu was de zomer eindelijk daar. Meteen waren er minstens 80 tot 90 mensen naar buiten gekomen om van de eerste 10 minuten zonneschijn van de dag te genieten.

Twan wist dat er binnen 59 minuten minstens 65 mensen aan het zwembad kwamen liggen. Op zijn drukst waren er 76 mensen die geen plekje hadden kunnen vinden om te liggen. Gelukkig was Twan er op tijd bij. Hij had zijn handdoek over één van de zonnebedjes gelegd en was met een sierlijke duik in het water gesprongen. Het werd vandaag 35 graden en hij keek er naar uit om met een boek in de zon te liggen.

Maar nu het nog rustig was, wilde hij eerst 42 baantjes zwemmen. Nu was er tenminste nog ruimte en hoefde hij niet 58 mensen te ontwijken die vooral met elkaar aan het praten waren of de bal 37 keer naar elkaar overgooiden.

Twan had een bijbaantje in een populair vakantiepark. Op dagen waarop hij niet hoefde te werken, mocht hij vrijuit gebruikmaken van het zwembad en de 34 andere faciliteiten die het park had. Gisteren was hij 39 minuten naar de sauna geweest en voelde hij zich zen. Vandaag was het tijd om te zwemmen in het buitenbad.

Hij hoopte maar dat hij niet zou verbranden. Vorige zomer was hij zo erg verbrand dat hij 56 dagen later nog last had van losse vellen op zijn rug. Hij zou er vandaag voor zorgen dat hij zich minstens 27 keer insmeerde. Dat was het enige nadeel van de zomer. Nou ja, dat en de 67 muggen die hem iedere nacht bezochten. Maar dat soort dingen, ach, daar kon Twan best mee leren leven.

61 minuten lang zwom hij in het heerlijke water. Het water was zo’n 33 graden en het zorgde ervoor dat het heerlijk ontspannen was. Het werd al wat drukker. 66 van de vakantiegangers hadden het zwembad gevonden. Maar ze lagen vooral lekker in de zon, om zeker 78 of 79 bladzijden van hun boek te lezen. Sommigen hadden net ontbeten en moesten 30 minuten wachten tot ze konden eten. En er waren ook mensen die liever 44 minuten wachtten. Anderen zouden 81 dagen achter elkaar niet zwemmen, maar kozen voor 84 minuten zonnebaden per dag.

Twan hield al vanaf dat hij 11 jaar oud was van de zon. En toen hij 16 was, verlangde hij er echt naar. De zomer was zijn tijd. Nu had hij het geluk dat hij op het vakantiepark werkte en als het aan hem lag bleef hij hier werken tot hij minstens 85 jaar oud was. Gelukkig duurde dat nog wel even.

48 minuten later was het ontzettend druk bij het zwembad. Twan was gaan liggen op zijn zonnebed en keek geamuseerd naar de andere mensen. 8 kinderen speelden tikkertje en renden 70 keer om het bad. 43 mensen hadden al een ijsje te pakken en 60 mensen zaten zelfs al aan de alcohol. De zon stond hoog aan de hemel en brandde op Twans lichaam. Hij zou zich vandaag nog 77 keer insmeren om een rode huid te voorkomen. Hij was al 9 keer eerder flink verbrand en dat ging hem echt niet nog eens overkomen.

25 jongeren hadden een bal en gingen op het veld naast het zwembad volleyballen. Twan keek geamuseerd mee hoe al snel 88 punten werden gescoord. 7 mensen stonden aan de zijlijn te kijken. Ze riepen 74 keer de namen van de spelers om ze aan te moedigen. Er hing een goede sfeer.

Twan besloot een ijsje te gaan kopen. Er stonden 12 mensen voor hem en daarna moest hij goed nadenken welke smaken hij wilde. Er waren 23 keuzes en alle ijssmaken klonken even goed. 51 seconden dacht hij na. “Verras me maar met iets lekkers,” had hij gezegd.

De ijsman schepte 32 kleine bolletjes ijs op een enorme toren. Hij deed er 19 gekleurde spikkels op en 1 koekje. Hij riep 50 keer: “Kan deze jongeman het ijs helemaal opeten?”
Er kwamen 54 mensen aanlopen en voor Twan er erg in had waren er zelfs 71. Of 69, hij wist het niet zo goed.

82 seconden later schreeuwde iedereen zijn naam. Alsof Twan dit enorme ijsje kon eten voordat het gesmolten was! Het duurde hem vast minstens 38 minuten om alles weg te werken en met deze hitte was dat niet te doen. Hij nam 2 grote happen en meteen voelde hij de pijnlijkste hoofdpijn van de afgelopen 57 jaar. Hij was even vergeten dat ijs dit met je doet.

28 minuten later voelde Twan zich misselijk worden. Het ijs was ondertussen een vloeibare substantie geworden en hij had het idee dat hij binnen 20 tellen naar het toilet moest rennen. “Ik kan niet meer!” riep hij uit.
75 mensen bleven hem aanmoedigen. “Twan!” riepen ze minstens 17 keer.
Twan schudde echter zijn hoofd. Hij had het al 52 keer geprobeerd maar dit ijs kreeg hij niet meer op. Hoe warm het ook was. “Ik geef het op,” zei hij. “Ik ga 55 minuten in de zon liggen en ik beweeg me voorlopig niet meer.”
“We zijn trots op je!” riepen 5 mensen.
“Mietje!” riepen 24 andere mensen.
Het maakte Twan allemaal niets uit. Hij wilde vooral genieten in de zon. Genieten van deze zomerse temperatuur die met geluk 40 dagen zou duren, maar het Nederlandse weer kennende viel er morgen alweer 53 millimeter regen.

22 minuten bleef Twan in de zon liggen. Kijkend naar spelende kinderen en moeders die na 63 seconden blazen op een plastic krokodil al buiten adem waren. Dat zorgde voor minstens 49 tranen bij de kinderen, omdat ze zo graag wilden spetteren in het water.

72 tellen later keek Twan naar zijn buik. Rood. Hij had zich al 15 minuten ingesmeerd en de eerste tekenen begonnen zichtbaar te worden. En hij wist dat zijn hoofd waarschijnlijk oogde alsof hij in een ruimte met 47 graden zat.
Wat stom dat hij het vergeten was. Hij had zichzelf wel 86 keer gezegd om écht goed op te letten. Hij wilde zichzelf zeker 83 keer deze dag insmeren, en hij was het compleet vergeten.

Maar echt erg was het eigenlijk niet eens dat hij verbrand was. Hij had zich de afgelopen 46 minuten enorm vermaakt en de warmte deed hem ook wel wat goed. Het tintelende gevoel op zijn huid zorgde ervoor dat hij zich beter voelde dan de afgelopen 18 weken. Zelfs een zonnebrand kon zijn goede zomerse humeur niet verpesten.

Er ging een mooie meid naast hem zitten. Ze oogde 21 jaar oud en ze had minstens 46 sproetjes in haar gezicht. Op haar bikini stonden 3 vrolijke mannetjes met 26 sterren. Ze keek 4 tellen naar hem: “Hallo,” zei ze. “Ik zag je de afgelopen 62 minuten en ik was onder de indruk hoe je dat ijs at. Ik heb het ook eens geprobeerd, maar ik was na 14 minuten al misselijk.”
“Knap dat je het aandurfde,” zei Twan. “Dat durven minstens 64 mensen hier niet. Sterker nog, zeker 87 van de mensen hier zal die uitdaging niet aandurven.”

Ze glimlachte. “Ben je hier alleen?” vroeg ze. “Ik wil wel eens wat met je drinken, nadat je niet meer zo misselijk bent van het ijs.”
“Dat duurt nog zeker 13 dagen,” grapte Twan. “Maar zo lang wil ik niet wachten voor een drankje met je.”
In zijn buik fladderden 68 vlinders die 6 keer tegen elkaar aanbotsen. Dit werd de beste zomer ooit, wist Twan, terwijl hij naar haar keek. Dit had hij in geen 36 jaar durven dromen.