Bingoverhaal de wolf en de zeven geitjes

Er was eens een moedergeit met 7 kleine geitjes. Ze woonden in het bos, met minstens 60 bomen om hen heen. Er woonden veel gevaarlijke dieren in het bos. Zo waren er minstens 38 bruine beren en 52 wolven. De moedergeit liet dan ook altijd weten voorzichtig te zijn. “Kijk zeker 11 keer om je heen wanneer je naar buiten gaat,” zei ze altijd. “En pas goed op jezelf.”

Op een dag zou moedergeit weggaan. Ze moest naar de markt om 42 kruiden kopen en 8 kilo aan groente. Ook wilde ze 14 kilo aan fruit hebben. Of 15, soms waren er goede aanbiedingen. Hoe meer verschillende dingen ze kon kopen, hoe meer ze haar kinderen te eten kon geven. Ze zou zeker 44 minuten weg zijn en ze gaf haar kinderen instructies.

“Wolven zijn slim en geven niet na 1 keer op,” zei ze. “Let goed op. Je kunt de wolf herkennen aan een zwarte poot met zeker 67 lange haren. Ook heeft hij een hele zware stem. Doe de deur niet open.”

De jonge geitjes moesten wel 53 keer beloven dat ze dat niet zouden doen. Toen ging hun moeder weg. De geitjes speelden samen 18 spelletjes, waarbij ze met 40 kaarten zoveel mogelijk punten moesten winnen. Het jongste geitje won met maar liefst 41 punten.

Op dat moment werd er 48 keer op de deur geklopt. “Doe open, ik ben het, jullie moeder!” De stem klonk zo zwaar, dat het overduidelijk een wolf is.
“Nee,” riepen de geitjes 23 keer. “We kunnen horen dat je een wolf bent.”
De wolf droop weg, maar bleef het huis wel in de gaten houden. Hij maakte 13 rondjes om het huis en zijn maag rommelde wel 66 keer. Hij moest iets doen om die geitjes wel te kunnen eten.

De geitjes binnen lachten 21 seconden. Hadden ze die wolf mooi even te grazen genomen. Ze lieten zich dus echt niet vangen en in 64 stukken opeten! Nee, zelfs al zou de wolf nog 49 andere trucjes proberen, dat zou hem niet lukken.

65 meter verderop zat de wolf en hij begreep dat hij iets moest doen. Daarom had hij bij een andere wolf een bak krijt gekocht. Dat kostte hem wel 59 muntstukken, maar als hij er 30 happen van nam, had hij een veel lichtere stem.

Hij ging terug naar het huis en klopte 72 keer op de deur. “Wie is daar?” riepen de geitjes.
“Ik ben jullie moeder,” zei de wolf. “Doe open, ik heb 55 dingen gekocht in de winkel.”
2 geitjes wilden inderdaad opendoen, maar ze bedachten zich: “Laat je poot eens zien.”
De wolf stak zijn poot door de brievenbus en de geitjes hoefden geen 25 tellen na te denken. “Jij komt er niet in,” riepen ze 54 keer. “Je hebt zwarte haren, geen witte poot met wol.

Boos ging de wolf weer weg. Hij probeerde te bedenken wat hij moest doen. Hij bedacht 29 ideeën, want hij had ondertussen al 9 keer zo veel honger gekregen. Nu moest hij er toch echt voor zorgen dat hij binnen 22 minuten wat te eten kreeg en die geitjes waren geweldig. Hoe zouden ze smaken gecombineerd met 6 kruiden? Het kon niet anders dan fantastisch zijn. Hij moest wel opschieten want over 74 tellen kon de moeder al terug zijn en dan maakte hij al helemaal geen schijn van kans meer. Die moeder was te slim, ze keek altijd al 35 keer om zich heen en was hem altijd 27 keer te snel af.

Hij besloot iets te doen om toch bij de geiten te komen. Daarom zocht hij 51 wattenschaafjes bij elkaar, zodat hij zijn poot wit kon maken. Hij plakte het met 24 druppels lijm op zijn poot. Daarna klopte hij 17 keer op de deur. Hij zei met zijn geitenstem: “Ik ben het, jullie moeder. Ik heb 61 dingen gekocht op de markt. Kunnen jullie me binnen laten?”
“Kun je je poot door de brievenbus steken?”
De Wolf deed het en wachtte 45 tellen. Daarna ging de deur tot zijn grote verbazing open. Hij brulde zo hard dat het 43 meter verderop te horen is.

De wolf rende naar binnen en greep in een mum van tijd 5 van de geitjes op. Hij eet ze in een paar happen en slikte ze weg. Daarna vond hij nog een geitje en die at hij ook op. Waren er niet meer? Hij zocht overal? Gooide 46 spullen om in 57 seconden tijd. 19 minuten lang zocht hij naar de laatste geit. Hij keek in nog eens 10 plekken, maar het lukte niet. “Dan niet,” mopperde de wolf. Jammer was het wel, hij at graag veel, want het kon zomaar voorkomen dat nog 36 dagen niets te eten had. Hij had zelfs al eens 62 dagen zonder eten gezeten, op zulke situaties wilde de wolf voorbereid zijn. Maar voor nu had hij toch best veel gegeten. Het was tijd om te slapen en uit te buiken. Hij kon wel 28 uur slapen.

Het duurde nog 34 minuten tot moedergeit terugkwam. Ze was langer onderweg geweest dan gedacht, omdat ze 68 minuten lang aan het onderhandelen was geweest over 34 eieren. De marktkoopman wilde er 33 muntstukken voor en dat vond de moedergeit toch echt te weinig.

Thuis aangekomen had ze meteen door dat er iets niet klopte. De deur stond 31 centimeter open en ze zag in de voortuin al 58 stukken rotzooi liggen. Ze wist meteen dat er iets mis was. Ze rende naar binnen. “O nee!” riep ze en ze sloeg 3 keer kwaad op de muur.

70 tellen later ging het deurtje van de klok open en de jongste geit kwam naar buiten. “Het was de wolf!”
Moedergeit begon te huilen. 50 tranen liepen over haar wangen. “Mijn arme kinderen. Ik had niet zo moeten onderhandelen, zodat ik 75 minuten eerder thuis was. Waar is de wolf?”
“In het bos denk ik.”
“Laten we gaan kijken.”

Ze vonden de wolf 12 minuten later tussen 32 struiken, liggend op zijn rug. Hij snurkte zo hard, dat ze al 20 meter lang dat geluid gevolgd hadden. “Kijk,” zei het jongste geitje. “Er spartelt nog iets in zijn buik.”
Ze zagen de buik op 71 plekken bewegen. “Wat als mijn kinderen nog leven?” zei de moedergeit. “Met een beetje geluk leven er minstens 4, maar hopelijk allemaal.”

Ze haalden een naald en draad en heel langzaam opende moedergeit de buik van de wolf. Dat duurde zeker 47 seconden, maar de wolf werd gelukkig niet wakker. Tot hun grote verbazing kwamen de geitjes er 16 tellen later weer uit. Ze waren niet gewond omdat de wolf zo snel gegeten had.

“Ga stenen verzamelen, minstens 69 stuks. Die kunnen we in de buik doen,” zei moedergeit en iedereen ging op pad. 39 minuten hadden ze grote keien en de wolf sliep nog steeds. Alle stenen werden in de buik gedaan en in 26 telen werd de buik weer dichtgenaaid met een draad van 63 centimeter.

“Nu wachten we!” De geitjes verstopten zich en 56 minuten later werd de wolf eindelijk wakker. “Dorst gekregen van al dat eten en slapen,” mompelde hij en hij liep naar de bron. Toen hij vooroverboog, viel hij echter 73 meter diep in de bron, door het gewicht van de stenen.
En geitjes lachten en dansten blij. Eindelijk van deze wolf verlost!