Bingo verhaal voetbal

Het was druk bij het voetbalveld. Mark telde zeker 71 mensen die probeerden vooraan te staan. Hij was er trots op dat hij slechts 29 dagen geleden bij het team was gekomen en meteen al de spits mocht zijn. 59 jaar geleden was er iemand geweest die dat ook zo snel voor elkaar gekregen had. Omdat het zo speciaal was dat Mark zo goed was in het voetballen, werd er een feestje georganiseerd. Er waren 53 verschillende hapjes en 48 soorten drank. Of waren het er 49? Dat feestje was alweer 13 dagen geleden en nu moest Mark bewijzen hoe goed hij was.

Mark hield al zo lang hij zich kon herinneren van voetbal. Al als klein jongetje scoorde hij 50 keer in het doel tijdens de gymlessen op school. Hij hoopte dat hij een profvoetballer kon worden voordat hij 19 was. Dan kon hij 52 weken in het jaar met voetbal bezig zijn en verdiende hij miljoenen per jaar.

Mark hield het nieuws over andere voetballers altijd goed in de gaten. En hij droomde ervan dat hij ooit zo goed zou worden. De komende 44 dagen had hij meerdere wedstrijden die hij moest spelen. Hopelijk kwam er een scout tijdens zo’n wedstrijd en werd zijn talent erkend.

32 mensen op het veld begonnen hard te joelen toen Mark het veld op liep. Zeker 22 mensen riepen zijn naam en hij wist dat er 9 familieleden van hem waren. Zelfs zijn oma, die altijd zei dat ze al 65 jaar niet naar een voetbalwedstrijd was geweest, was er. Mark had nog 17 meer mensen uitgenodigd, maar niet iedereen was er. Ze waren bang dat hij zou verliezen en op plaats 2 eindigde met zijn team. Hij zou zichzelf wel bewijzen.

Mark ging op zijn plek in het veld staan. 14 seconden leken opeens wel 55 of 63 seconden te duren. Hij was zo nerveus! Hij moest laten zien dat hij de absolute nummer 1 was.

5 teamgenoten keken hem grijzend aan en daarna begon de wedstrijd. Mark zat er meteen goed in. Hij dacht aan de 47 keer dat ze hadden geoefend. Hij had erop gestaan om vaker te trainen. Soms waren ze 7 dagen per week aan het oefenen en dan gingen ze wel 60 minuten door. Het hele team had heel hard geoefend en nu moesten ze laten zien hoe goed ze waren.

Coach Ben was 42 jaar oud, maar hij oogde eerste 33. Soms leek hij zelfs slechts 21 jaar. Hij was sportief en hij wist heel veel over voetbal. Mark had al veel van hem geleerd. Soms liet hij het team 46 keer naar het goal trappen, en andere keren moesten ze 70 minuten blijven rennen om conditie op te bouwen. Ook moesten ze maar liefst 74 verschillende oefeningen doen. Soms vond Mark het helemaal niet leuk, maar nu straalde hij op het veld.

De eerste 26 minuten van de wedstrijd gingen goed. Mark scoorde 16 keer bijna, maar de keeper was goed. 12 keer hield hij de bal met gemak tegen. En de andere keren was het bijna een doelpunt.

Het was een spannende wedstrijd. Mark lette niet op de 56 verschillende liedjes die werden gezongen of de 30 mensen die constant aan het schelden waren. Hij merkte het wel, maar negeerde het. Hij wilde nog zeker 41 kansen krijgen om te scoren. De 54 tot 64 seconden die volgden deden alle 11 de spelers van het team erg hun best. En eindelijk gebeurd het: een doelpunt.

24 seconden lang juichte Mark met zijn medespelers. Hij wilde nog 24 doelpunten maken. Dat was onrealistisch, maar wel motiverend. De tegenstander met rugnummer 42 rende nu naar het doel met de bal. Marks teamgenoot Rob droeg rugnummer 23 en hij gleed 3 meter door het gras in een poging de bal over te nemen. 20 seconden later was het hem wel gelukt en Rob speelde de bal naar Mark. Dit was zijn moment! Het lukte Mark om zeker 57 seconden de bal te houden en toen scoorde hij!

“Mark is onze held!” riep zijn vader.
“Scoor nog 6 keer!” riep zijn broer.
“We zijn al 38 jaar fan van hem.” Riep zijn oma. Haha, dat kon helemaal niet. Zo oud was Mark niet. Oma was een beetje in de war. Laatst dacht ze dat ze op huisnummer 51 woonde, terwijl dat toch echt 66 was. Maar ze was ook al eens bij nummer 62 binnengewandeld. Gelukkig moedigde ze Mark wel aan en niet iemand van het andere team.

Helaas scoorde Mark niet vaker, maar hij was wel tevreden. Toen de wedstrijd voorbij was, moest hij 36 handen schudden. “Goed gespeeld,” werd er gezegd. Of: “Gefeliciteerd!”

Een man van een jaar of 58 kwam naar hem toe. “Ik heb de afgelopen weken wel 8 tips gekregen om je te zien,” zei hij. “Ik ben een scout en ik heb al zeker 31 toptalenten gevonden, maar nooit iemand gezien als jij.”
“Dit is je kans!” riep Rob. “Nu kun je beroemd worden nog voordat je 25 jaar bent. Sommige voetballers geven als ze 35 zijn de hoop op om ontdekt te worden, maar daar hoef jij niet bang voor te zijn.”

De scout vertelde dat hij eerst 28 keer wilde trainen met Mark om te kijken waar zijn kwaliteiten waren. Hij wilde hem aanbevelen bij een bekende club. Eentje die al 45 jaar aan de top stond.

“Wauw!” zei Mark. “Dit had ik 10 minuten geleden nog niet durven dromen.” Hij had het altijd wel gehoopt, maar er waren nog wel 69 wensen die hij had. Dat betekende niet dat hij dacht dat het waarheid zou worden.

“Mag ik je telefoonnummer? Ik zal je binnen 4 weken bellen met meer informatie,” zei de Scout.
“68, 40, 73,” begon Mark. Hij kon wel springen van geluk. Daarom had hij zoveel tijd gestopt in het voetballen. Afgelopen week had hij al zeker 73 uur geoefend. Ook keek hij de afgelopen maand zeker 61 voetbalwedstrijden op tv, om te zien hoe de pro’s het deden. Hij had er zeker 39 tips uitgehaald die hij vandaag had toegepast.
“Ik laat het je weten,” zei de Scout.

75 uur later kreeg Mark het telefoontje al. Hij was welkom bij de voetbalclub waar hij altijd van gedroomd had. Hij kreeg een coach die al 37 belangrijke voetbalwedstrijden had gewonnen. 18 keer had hij zelfs een team gecoacht dat de beker kreeg. Mark beloofde dat hij bij de training zou zijn, die 67 minuten zou duren. 27 minuten ervan leerden ze technieken en 34 minuten zouden ze aan cardio werken.

Mark glimlachte. Zijn droom was werkelijkheid geworden. Hij zou een profvoetballer worden.