Bingo verhaal Winter

Het is al 47 dagen winter en het duurt lang tot de sneeuw komt. Mandy zit voor het raam en telt alle groene blaadjes aan de bomen. 71 in de boom in de tuin. En de 14 bomen bij het park hebben ook zeker allemaal 57 groene blaadjes. Mandy is bang dat ze nog 46 dagen moet wachten tot er sneeuw valt.

Volgens haar moeder was het 31 jaar geleden 24 dagen achter elkaar wit. 22 Kinderen gingen op de schaatsen naar school en waren er zeker 61 mensen op de slee. Mandy’s tante was toen een jaar of 19 en ze had een sneeuwballengevecht waarbij ze meer dan 63 sneeuwballen gooide. Mandy’s moeder was jonger, maar gooide ook zeker nog 60 sneeuwballen.

Mandy heeft het verhaal over de superwinter al zeker 42 keer gehoord. Misschien zelfs 48, 50 of 52 keer. Mandy weet dat haar moeder 28 minuten te laat op school aankwam, omdat er zeker 16 centimeter sneeuw lag. Op sommige plaatsen was er zelfs 32 millimeter sneeuw gevallen.

Mandy wil ook wel zo’n fantastische winter. Maar de afgelopen 11 dagen regende het alleen maar. En het is nog zeker 15 graden buiten. Niet bepaald winter te noemen. Bah! In sommige andere landen is het nu veel kouder. Mandy zag op televisie dat het ergens zelfs -35 graden is. Dat lijkt haar wel heel koud.

“Mandy, ga je slapen? Je had er 39 minuten geleden al in moeten liggen,” zegt haar moeder.
Zuchtend staat Mandy op. Ze loopt naar de badkamer en poetst 44 seconden haar tanden. Een beetje te kort, dat weet ze ook wel, maar ze kan niet stoppen met denken aan sneeuw. Hoe zou het zijn als ze wakker werd en er lag 18 centimeter aan sneeuw? Ze zou dan een sneeuwman maken van 55 centimeter hoog. En met 6 stenen maakt ze dan een mond. Met haar broertje kan ze 41 sneeuwballen maken en deze gooien naar de buren die op nummer 66 wonen.

25 minuten later ligt Mandy eindelijk in bed. Ze heeft een beetje getreuzeld. Voordat ze gaat slapen doet ze 2 wensen: dat ze 38 dagen sneeuw heeft en dat de temperatuur zakt naar zo’n 7 graden. Dat lijkt haar wel fijn.

De volgende dag telde ze 34 seconden voor ze de gordijnen openschoof. Helaas. Geen sneeuw. Wel zaten er 51 vogeltjes in haar tuin. Musjes vooral. Ze maakten ruzie om 3 stukjes brood en het klonk alsof er wel 70 vogels waren. “Dit is toch geen winter?” zeurde Mandy.

De 33 dagen die volgen, gaan telkens hetzelfde. Mandy schuift zeker 17 keer de gordijnen hoopvol open en kijkt wel 40 keer op een dag naar buiten, maar er is geen sneeuw. Mandy’s moeder zegt zeker 5 keer per dag: “Het gaat vanzelf sneeuwen.”

En dan is het nog maar 4 graden buiten. Het is december en Mandy telt de kale boomtakken. 74. Het gaat de goede kant op. En dan, 54 uur later, ziet Mandy de eerste 73 sneeuwvlokjes. Ze telt tot 10, en kijkt dan nog een keer in de hoop dat het geen droom is, maar ze ziet nu meer dan 75 sneeuwvlokjes. Mandy roept: “Ik ga 1 hele grote sneeuwpop maken, want het sneeuwt!”
Ze doet wel 43 pogingen om een sneeuwpop te maken, maar de sneeuw smelt binnen 21 seconden. Soms is het al binnen 13 of 12 seconden gedaan en moet ze opnieuw beginnen. “Bedtijd!” zegt mama. Als Mandy nog eens 9 pogingen heeft gedaan. Jammer, ze had het graag nog eens willen proberen.

Het duurt lang tot Mandy slaapt. 56 minuten lang ligt ze wakker en denkt ze aan de winter en sneeuw. Ze is bang dat er morgen niets meer van de sneeuw te zien is. Misschien ziet ze alleen nog een zielig hoopje van 29 sneeuwvlokken van de sneeuw die ze bij elkaar heeft geveegd voor de sneeuwpop.

Gelukkig valt Mandy eindelijk in slaap. Ze droomt over 53 grote sneeuwpoppen. 26 van hen hebben een wortel als neus. 30 van de sneeuwpoppen zijn groter dan zij en er zijn 69 stenen gebruikt voor de ogen en de monden. Ze zien er niet eng uit, eerder lief. Het is een mooie droom, waarin 37 centimeter sneeuw ligt.

Om 8 uur staat Mandy op. Ze telt tot 62 en wil dan de gordijnen open doen, maar ze telt toch nog even door. 64, 65, 67. Dan kijkt ze toch door het raam en tot haar grote verbazing ziet ze zeker 20 centimeter sneeuw. Het heeft de hele nacht door gesneeuwd.

Mandy kleedt zich meteen aan. Ze eet haar ontbijt binnen 59 seconden op en rent dan naar buiten. Meteen gooit ze 72 keer sneeuw over zichzelf heen. Dit is leuk! Daarna gaat ze aan de slag en bouwt ze een sneeuwpop van 36 centimeter hoog in de voortuin. Ze gebruikt 58 stenen voor de mond, de ogen en wat andere details. Ook heeft ze een sjaal van 36 centimeter lang die ze om de hals bindt. Mooi!

58 minuten later komt haar moeder ook buiten. Mandy gooit meteen 27 sneeballen, maar ze krijgt er ook 23 teruggegooid. “Laten we met de slee gaan wandelen,” zegt haar moeder. Ze pakt de slee en trekt Mandy 45 minuten lang door de sneeuw. Ze komen 49 andere mensen met een slee tegen en ieder lacht. Ook ziet Mandy zeker 68 prachtige sneeuwpoppen.
Eindelijk. Het is winter.